ولایتی: دولتهای اسلامی از طریق اقدامات بازدارنده تصمیمات جدی در برابر دولت سوئد اتخاذ کنند
تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۸۸۲۸۳
دبیر کل مجمع جهانی بیداری اسلامی، توهین به قرآن کریم را محکوم کرد.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری فارس، مجمع جهانی بیداری اسلامی با صدور بیانیهای ضمن محکومیت اهانت به قرآن کریم در سوئد، از دولتهای اسلامی خواست برای جلوگیری از بیاحترامی به ارزشهای اسلامی و تنبیه عاملان و آمران آن، از طریق اقدامات بازدارنده از جمله قطع روابط سیاسی و دیپلماتیک و توقف مبادلات تجاری و اقتصادی با سوئد تصمیمات جدی را اتخاذ نمایند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
متن کامل این بیانیه به این شرح است:
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ
《وَ قَدْ نَزلَ عَلَیْکُمْ فیِ الْکِتَابِ أَنْ إِذَاسَمعْتُمْ ءَایَاتِ اللَّهِ یُکْفَرُ بهِا وَ یُسْتهَزَأُ بهِا فَلَا تَقْعُدُواْ مَعَهُمْ حَتیَ یخَوضُواْ فیِ حَدِیثٍ غَیرْهِ إِنَّکُمْ إِذاً مِثْلُهُمْ...》آیه ۱۴۰ سوره نساء
«و خداوند (این حکم را) در قرآن بر شما نازل کرده که هر گاه بشنوید افرادی آیات خدا را انکار و استهزا میکنند، با آنها ننشینید تا به سخن دیگری بپردازند و گر نه، شما هم مثل آنان خواهید بود...»
هتک حرمت و توهین به قرآن کریم در کشور سوئد یک بار دیگر باعث جریحهدار شدن قلب بیش از دو میلیارد مسلمان در جهان ش و قطعاً عواقب هرگونه بیحرمتی به مقدسات دینی مسلمانان به نام آزادی بیان متوجه دولت سوئد است.
متأسفانه دولت سوئد تاکنون نه تنها در قبال این رفتار موهن و ممانعت از تکرار آن اقدام مؤثری انجام نداده است، بلکه با مواضع نادرست و مماشات با عامل قرآنسوزی به بهانههای واهی، باعث عصبانیت مضاعف مسلمانان گردیده است، در حالی که براساس مقررات شناخته شده بینالمللی و نص صریح آموزههای ادیان و مکاتب الهی و همچنین آیات و روایات اسلامی، هرگونه بیحرمتی به ارزشهای دینی و آسمانی و مقدسات دینی گناهی است نابخشودنی و جرمی آشکار که قطعا میبایست برخورد قانونی با آنان صورت پذیرد.
مجمع جهانی بیداری اسلامی ضمن محکومیت شدید این عمل شنیع که موساد و سیا جزو طراحان پشت صحنه آن هستند، از دولت سوئد میخواهد که هر چه سریعتر نسبت به توقف تکرار این اقدامات موهن و جلوگیری از این اعمال نابخردانه اقدام نموده و با عوامل آن برخورد کرده و آنها را محاکمه نماید.
همچنین از دولتهای اسلامی میخواهد در جهت جلوگیری از بیاحترامی به ارزشهای جهان شمول اسلامی و تنبیه عاملان وآمران آن ازطریق اقدامات بازدارنده ازجمله محدود ساختن روابط سیاسی، دیپلماتیک و مبادلات تجاری و اقتصادی با سوئد، اتخاذ یک موضع منسجم، واحد و یکپارچه دولتهای اسلامی با تشکیل جلسه فوقالعاده سازمان کنفرانس اسلامی در محکومیت این عمل موهن و اقدامات گسترده نخبگان، اندیشمندان، شخصیتها، گروهها، احزاب اسلامی و کلیه آزادیخواهان، دولت این کشور را از مماشات و رفتار منفعلانه و بیاعتنایی خود به احساسات و باورهای دینی مسلمانان، پشیمان نمایند و با محکومیت عاملان اصلی سازمان جاسوسی موساد و سیا نسبت به درک صحیح از این توطئه شوم، هوشیاری و آگاهی خویش را افزایش دهند.
در پایان تأکید میشود، آزادی برخلاف آنچه که غرب تصور میکند و میپندارد مهمترین و اساسیترین مقوله از فضیلت اخلاقی و بشری است که باید در خدمت منافع عالی و فطری بشری قرار گیرد. از حیث تئوریک حتی در میان اندیشمندان شناخته شده سیاسی لیبرالِ غربی نیز، مفهوم آزادی تا جایی از اعتبار برخوردار است که کنشهای یک فرد، به افراد دیگر آسیبی وارد ننماید.
آنچه که امروز به نام آزادی در سوئد و سایر کشورهای غربی انجام میشود، نه تنها آزادی به معنای واقعی نیست، بلکه ابزاری برای تحقیر و تمسخر انسان و ارزشهای الهی و آسمانی اوست و همچنین مخل امنیت و صلح جهانی و جلوگیری از ظهور و بروز استعدادهای نهفته و پاک بشری است. بی تردید نیات سوء و پلید مجریان و هدایتکنندگان این هتک حرمت به قران کریم، طبق سنن لایتغیر الهی در آیندهای نه چندان دور دامنگیر خود آنان خواهد شد و هزینههای بسیار سنگینی را پرداخت خواهند نمود.
علیاکبر ولایتی
دبیر کل مجمع جهانی بیداری اسلامی
منبع: فارس
کلیدواژه: مجمع جهانی بیداری اسلامی علی اکبر ولایتی سوئد مجمع جهانی بیداری اسلامی دولت های اسلامی دولت سوئد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۸۸۲۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امام صادق(ع) و عبور از دوگانههای باطل
یکی از ابعاد مهم در سیره امام صادق(ع)، نهضت علمی و فرهنگی گستردهای بود که توسط ایشان جریان پیدا کرد. امام صادق(ع) نهضتی را که پدر بزرگوارش، امام محمد باقر(ع) آغاز کرده بود، به اوج رساند. عصر امام صادق(ع) یکی از پرتحولترین دورههای تاریخ اسلام است. این دوران با تضارب افکار و اندیشهها و پیدایش نحلههای مختلف و انواع انحرافها و بدعتها و عقاید باطل در جامعه همراه بود. بسیاری از این جریانهای فکری، دوگانههای باطلی بود که در برابر یکدیگر شکل گرفته بود و امام صادق(ع) با عبور از هر دو جریان، جریان سومی را به عنوان خط اصیل معارف اسلامی تبیین کردند.
اکنون برخی از این دوگانههای انحرافی و نحوه عبور امام صادق(ع) از آنها و تبیین جریان سوم و اصیل را بازگو میکنیم.
برخی از دوگانههای انحرافی در زمان امام صادق(ع)
جریان «اهل حدیث» یکی از جریانهای فکری دوران حضرت بود که تمرکز خود را روی روایات قرار داده و تعقل را کنار گذاشته بود، در مقابل این جریان «اهل رأی» بودند که در عقلگرایی افراط داشتند و به متون وحیانی توجهی نداشتند.
جریانی دیگر به نام «جبریه» قائل به جبر بودند و اختیار انسان را با استناد به توحید عملی زیرسؤال میبردند و در مقابل این جریان، «مفوّضه» انسان را بهصورت کامل مختار دانسته و عملاً سلطه و اراده الهی نسبت به افعال انسان را زیرسؤال میبردند. همچنین در رویکردهای تفسیری، جریانی بود که بهصورت کلی امکان تفسیر قرآن را زیرسؤال برده و قرآن را قابل تفسیر نمیدانست و جریانی دیگر بدون هیچ چارچوب مشخصی، به تفسیر قرآن میپرداخت تا جایی که کار به تفسیر رأی کشیده میشد.
در مباحث خاصتر و جزئیتر کلامی، جریانی در بحث خداشناسی و صفات الهی، قائل به تعطیل بود و «معطله» نام داشت. در برابر آن، جریان «مشبهه» و یا «مجسمه» بود که خدا را به مخلوقاتش تشبیه میکرد و برخی از آنها برای خدا جسم قائل بودند.
مقابله با دوگانههای انحرافی با تبیین جریان سوم
گفتیم اهل حدیث، کسانی بودند که عقل و علم را بهطور مطلق انکار کرده و تنها بر ظواهر قرآن و حدیث تکیه میکردند. این جریان درواقع اهل «جمود بر نص» بود و هرگونه تعقل در متن را کنار میگذاشت. در مقابل این جریان، جریان اهل رأی بود که عقلگرایی افراطی را دنبال میکرد و در استنباطهای فقهی نیز به جای تکیه بر متون دینی، اهل قیاس و استحسان بود. این جریان نیز در واقع اهل «اجتهاد در برابر نص» بود. امام صادق(ع) در برابر این دو جریان، جریان سومی را مطرح کرد که عبارت است از: «اجتهاد در نص». به این معنا که امام صادق(ع) نوعی جریان فقاهتی را تثبیت کرده و توسعه داد که در آن، تکیه بر منابع اصیل دینی و نصوص کتاب و سنت با رویکرد اجتهادی و بهکارگیری تعقل در استفاده از نصوص دینی محوریت داشت. این جریان از یک طرف مرزبندی با جریان اهل حدیث داشت، چرا که تعقل را به کار میگرفت و از طرف دیگر مرزبندی با جریان اهل رأی داشت، از این نظر که مبنا را منابع شرعی قرار میداد. این جریان سوم، عبور از دوگانه باطل جمود بر نص و اجتهاد در برابر نص بود.
در بحث توحید و امکان شناخت صفات خداوند، گفتیم اهل تعطیل معتقد بودند عقل آدمی راهی به شناخت اوصاف الهی ندارد و عملاً مانع هرگونه قضاوت درباره صفات خدا میشدند. در مقابل نیز اهل تشبیه معتقد بودند میان اوصاف الهی و انسان به لحاظ معنایی تفاوتی نیست و اوصاف خالق را به اوصاف مخلوقات تشبیه میکردند. امام صادق(ع) منظر کلامی متفاوت و نگاه سومی را به عنوان «اثبات بلاتشبیه» مطرح کرد. به این بیان که عقل میتواند صفات خدا مانند وجود، علم، قدرت و حیات را اثبات کند؛ اما نمیتواند به کُنه صفات الهی راه پیدا کند. پس ما صفات جمال و جلال خداوند را اثبات میکنیم؛ بدون اینکه خدا را به مخلوقاتش تشبیه کنیم.
یکی دیگر از مباحث کلامی، بحث مهم و پیچیده جبر و اختیار است. عدهای قائل به جبر شدند و با اتکا به توحید عملی، هرگونه اختیار را برای انسان نادیده گرفتند. به این معنا که ما اگر موحد هستیم، باید همه افعال را فعل خدا بدانیم و افعال انسان نیز مخلوق خداست و انسان در آن نقشی ندارد. در این نگاه هرگونه اراده و اختیاری برای انسان نفی میشود. در مقابل آن، جریانی قائل به تفویض بودند. به این معنا که میگفتند انسان در افعال خود کاملاً مختار و آزاد است و خدا نیز سلطهای بر افعال او ندارد. پس افعال انسان صرفاً با اراده و اختیار انسان انجام میشود.
امام جعفر صادق(ع) اینجا نیز در برابر هر دو جریان انحرافی، جریان سومی را با عنوان «امر بین الامرین» مطرح کرد. حدیث معروف «لاجبر و لاتفویض بل امرٌ بین الأمرین» اشاره به همین جریان سوم دارد. ما با وجدان خودمان درک میکنیم که قطعاً مجبور نیستیم و دارای اراده و اختیار هستیم. از طرفی قول به جبر، ظلم به خدای متعال است. اینکه ما انسان را مجبور بدانیم و در همین حال، او را مکلف بدانیم، معنا ندارد. تکلیف و عقوبت انسان بهواسطه فعلی که اختیاری دخصوص آن نداشته، ظلم و قبیح است و چنین چیزی نسبت به خدای متعال، محال است.
از سوی دیگر اگر اختیاری داریم، خدا این اختیار را به ما داده و ما به اذن او است که میتوانیم افعال خودمان را انجام دهیم، نه اینکه خدا دیگر بر ما سلطهای نداشته باشد. پس نه جبر درست است و نه تفویض و این همان امرٌ بین الأمرین است. همچنان که بزرگان دین فرمودهاند انسان در هر رکعت نمازش با جمله «بِحَولِ الله وَ قُوَّتِهِ اَقُومُ وَ اَقْعُد» نفی جبر و تفویض میکند. در واقع با عبارت «اقوم و اقعد» نفی جبر میکنیم و با عبارت «بحول الله و قوته» نفی تفویض.
در بحث تفسیر قرآن نیز اشاره شد عدهای هرگونه تفسیر قرآن را منع کرده و بر این باور بودند امکان فهم قرآن برای انسان وجود ندارد. به اعتقاد آنان قرآن یک متن معماگونهای است که فقط باید تلاوت شود. در برابر آنها، جریان دیگری نیز آنچنان در تفسیر آیات افراط میکردند که عملاً هیچ چارچوبی برای تفسیرشان وجود نداشت و هر چه به ذهنشان میرسید در مورد آیات قرآن گفته و رسماً تفسیر به رأی میکردند. امام صادق(ع) در برابر هر دو جریان، جریان سومی را به نام «تفسیر اجتهادی» که تفسیر بر مبنای حجت بود، بیان کرد. اکنون نیز مفسران شیعی از همین مبنا برای تفسیر آیات الهی پیروی میکنند. به این معنا که قرآن قابل فهم است و امکان تفسیر قرآن نیز وجود دارد؛ اما در چارچوب علم یا دلیل علمی. به بیان دیگر، ما باید برای هر برداشت تفسیری، حجت و دلیل معتبر داشته باشیم. این همان روش تفسیر اجتهادی است.
امام صادق(ع)، پایهگذار کلام، فقه و تفسیر شیعه
دوگانههای باطل جمود بر نص و اجتهاد در برابر نص، تعطیل و تشبیه، جبر و تفویض، منع از تفسیر و جواز تفسیر به رأی، همگی نمونههایی از جریانهای انحرافی و باطلی بود که در دوران امامت امام صادق(ع) رواج داشت و امام با نهضت علمی و فرهنگی همهجانبهای که به راه انداخت و معارف فراوانی که عرضه کرد و شاگردان فراوانی که پرورش داد، خط اصیل معارف اسلامی را تبیین و تثبیت کرد.
ما امروز میراثدار همان خط اصیلی هستیم که امام صادق(ع) در برابر این جریانهای انحرافی ترسیم کرد. کلام شیعه و فقه شیعه و تفسیر شیعه، محصول تبیین همهجانبه امام صادق(ع) و مرزبندی با جریانهای فکری انحرافی و دوگانههای باطل است.
منبع: روزنامه قدس